بنابراین می توان توسعه پایدار را به معنی تامین نیازهای نسل حاضر بدون تخریب توانائی های نسل های آینده در براورده ساخت نیازهایشان، تعریف نمود. این تعریف هم نسل حاضر و هم نسل های آینده بشری را در نظر گرفته است. توسعه پایدار بر رفاه و تامین نیازهای جامعه در عین حفظ محیط زیست تاکید دارد.
در سال های نخستین قرن بیست و یکم، جامعه جهانی شاهد علائمي از نگراني‌ها‌ي شديد در رابطه با محیط زیست و تغییرات آب و هوایی، افزایش جمعیت کره زمین و شوک های اقتصادی بود. سازمان ملل متحد در آن سالها طی گزارشی اعلام کرد:
- جمعيت جهان در سال 2000 به 6 ميليارد نفر رسيده است. در حالي كه اين ميزان در سال 1980، 4/4 ميليارد نفر بوده است و انتظار مي‌رود در سال 2025، جمعيت جهان به 8 ميليارد نفر برسد.(2002 ,UNCSD).
- نزديك به 2000 ميليون هكتار خاك، معادل 15% از زمين‌هاي جهان يا بيش از مجموع كل زمين‌هاي كشورهاي آمريكا و مكزيك در اثر فعاليت‌هاي انساني از بين رفته است. تخريب شديد خاك، مي‌تواند خسارت‌هاي جبران‌ناپذيري به بار آورد به طوري كه قدرت بازيابي آن وجود ندارد.
- نزديك به نيمي از رودخانه‌هاي جهان به طور شديد و جدي آلوده شده و از ميان رفته‌اند.
- تخريب لايه اوزون كه زمين را از اثرات نامطلوب اشعه‌هاي مخرب حفاظت مي‌كند، اكنون به مراحلي رسيده كه در سپتامبر 2000 حفره ايجاد شده در آن به بيش از مساحت اقيانوس منجمد شمالي افزايش يافته است (بيش از 28 ميليون كيلومتر مربع).
- 40 درصد جمعيت جهان كه شامل حدود 80 كشور مي‌باشد از كمبود آب رنج مي‌برند.
مفهوم توسعه پايدار (SD:Sustainable Development)كه در سال 1980 ميلادي مطرح شد در واقع پاسخي بوده به تأثيرات مخرب زيست‌محيطي و اجتماعي؛ و در كل به منظور رشد اقتصادي متوازن در جهان بوده است. اولين مفهوم اصلاح شده توسعه پايدار در دنيا بوسيله برنامه محيط‌زيست UN، صندوق حيات وحش جهاني، اتحاديه بين‌المللي براي حفاظت از منابع طبيعي در سال 1980 ميلادي بيان گرديد (1980=UNEP/wwF, IUCNNR).
مفهوم اصلاح شده اوليه به اين مسئله تأكيد دارد كه:
براي اينكه توسعه، پايدار باشد بايد فاكتورهاي اجتماعي و اكولوژي و اقتصادي را در منابع زنده و غيرزنده و فعاليت هاي مختلف (چه استفاده كوتاه مدت و يا بلند مدت) (NEP/wwF, IUCNNR, 1980 ). مفهوم توسعه پايدار بعد از مقبوليت بيشتري كه در كنفرانس جهاني محيط‌زيست و توسعه پيدا كرد(WCED) در گزارش«آينده مشترك ما» منتشر شد(گزارش Brundtland در سال 1987) گزارش WCED يك نقطه مبنا و شروع را براي همه مباحث آينده در رابطه با توسعه پايدار ايجاد كرد.
در این گزارش آمده است که “زمين يكي است ولي جهان يكي نيست. همه كشورها براي بقاء و كسب موفقيت بدون توجه به اثرات آن بر سايرين تلاش مي‌كنند. در اين شرايط تنها عده كمي از مصرف كنندگان مي‌توانند با توليدات آينده باقي بمانند و بيشتر مصرف كنندگان به سختي و با كمترين ميزان امكانات و با گرسنگي، بيماري و مرگ زودرس و بدبختي دست و پنجه نرم خواهند كرد” (1987، WCED).
شکل 1. مفهوم توسعه پایدار
با گذشت زمان بشر به این نتیجه رسید که زندگی همراه با امنیت ،آرامش و رفاه درگروایجاد تعادل و توسعه در ابعاد مختلف زندگی و تداوم درآن است.بدین منظور تعاریف گوناگونی از SD ارائه شد که در کل دارای یک مفهوم مشترک بودند که این مفهوم همانطور که در شکل1 نشان داده شده است، ایجاد تعادل بین سه مولفه اصلی توسعه پایدار یعنی اجتماع،اقتصاد و محیط زیست می باشد.
بنابراین می توان توسعه پایدار را به معنی تامین نیازهای نسل حاضر بدون تخریب توانائی های نسل های آینده در براورده ساخت نیازهایشان، تعریف نمود. این تعریف هم نسل حاضر و هم نسل های آینده بشری را در نظر گرفته است. توسعه پایدار بر رفاه و تامین نیازهای جامعه در عین حفظ محیط زیست تاکید دارد.
نظرات